این رسم در آفرینش هست که پدران اگر انگور ترش بخورند دندان فرزندان کند می شود,اما....این رسم هم هست که آدمی امروز تمامی دیروز خود را به فراموشی می سپارد و از یاد می برد.تصور اغلب ما این است که ما اینجایی هستیم,برای اینجا آفریده شده ایم و هرچه هست همین جاست.

چه کسی یادش هست آن روزها را که ما ملک بودیم و فردوس برین جایمان بود؟و...بعد به خطایی مستاءجر این خراب آباد شدیم.

آری, گذشت زمان,نیسان می آورد و فراموشی خصیصه آدمی است